ก่อนที่จะมีการลงรากก่อสร้างพระอุโบสถของวัดในพระพุทธศาสนา ทางวัดจะจัดให้มีพิธีฝัง
ลูกนิมิต ลูกนิมิตลักษณะเป็นลูกหิน แต่งเป็นลูกกลมใหญ่คล้ายลูกปืนโบราณ มีจำนวน 8 ลูก ลูกละทิศ เพราะมีคติถือว่าทิศทั้ง 8 นั้น มีพระอรหันต์เจ้าประจำอยู่ทุกทิศดังนี้คือ
 |
| ลูกนิมิต |
1. ทิศบูรพา พระโกญทัญญะ เป็นอรหันต์ประจำทิศ
2. ทิศอาคเนย์ พระมหากัสสป เป็นอรหันต์ประจำทิศ
3. ทิศทักษิณ พระสารีบุตร เป็นอรหันต์ประจำทิศ
4. ทิศหรดี พระอุบาลี เป็นอรหันต์ประจำทิศ
5. ทิศประจิม พระอานนท์ เป็นอรหันต์ประจำทิศ
6. ทิศพายัพ พระควัมปติ เป็นอรหันต์ประจำทิศ
7. ทิศอุดร พระโมคคัลลานะ เป็นอรหันต์ประจำทิศ
8. ทิศอีสาน พระราหุล เป็นอรหันต์ประจำทิศ
เมื่อตบแต่งลูกนิมิตแล้ว เขาจะนำลูกนิมิตนั้นไปวางไว้ตามปากหลุมประจำทิศ แต่ละทิศให้สัปบุรุษมีโอกาสได้บำเพ็ญกุศลปิดทองลูกนิมิตบูชาไหว้กราบพระอรหันต์แต่ละองค์ ๆ ไปจนครบ 8 องค์ ลูกนิมิตที่นำมาให้ปิดทองนี้วางไว้บนสาแหรกหวายเพื่อเวลาฝังจะได้ใช้หย่อยลงไปในหลุมได้สะดวก ภายในหลุมทำเป็นถุงผ้าใบใหญ่สวมหลุมเอาไว้อีกชั้นหนึ่ง เพื่อรองรับอัฏฐบริขารที่ผู้ศรัทธาจะบริจาคหย่อนลงไปในหลุมนั้น
 |
| หวายลูกนิมิต |
ของเหล่านี้บางอย่างทางวัดก็จัดไว้จำหน่ายให้เพื่อความสะดวกของผู้ที่จะบริจาค อาทิ เข็ม ด้าย สมุด ดินสอ ผ้าอาบ ฯลฯ เมื่อเสร็จพิธีฝังลูกนิมิตแล้ว สิ่งของที่สัปบุรุษบริจาคไว้ตามหลุมเขาก็นำไปถวายพระต่อไป ส่วนหวายที่เป็นสาแหรกของลูกนิมิตจะถูกตัดออกเป็นส่วน ๆ นำไปแจกจ่ายแก่ศาสนิกชนที่มาร่วมในงาน ผู้ที่ได้หวายสาแหรกของลูกนิมิตไปก็นำหวายนั้นไปเลี่ยมหัวท้ายด้วยเงินทองนาคใส่ในกล่อง หรือทำหูคล้องสร้อยคอถือกันว่าเป็นมหาอุดคืออาวุธปืนมิสามารถจะระเบิดจากลำกล้อง มาทำอันตรายผู้มีหวายสาแหรกลูกนิมิตอยู่กับตัวนั้นได้ หวายลูกนิมิตนี้เป็นที่นิยมของสุภาพสตรีไทย ในสมัยก่อนนี้เป็นอันมาก พระคณาจารย์ท่านให้คาถามหาอุดกันปืนกำกับไว้ดังนี้
“อุดธังอัดโธ โธอุดธังอัด นะอุด โมอัด พุทยัด ธาปิด ยะอุด” ขณะภาวนาจงให้ได้คาบ (อึดใจหนึ่งว่าให้จบพระคาถา)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น