พระพุทธรูปอยู่ในพระอิริยาบทประทับ (นั่ง) ขัดสมาธิ ยกฝ่าพระหัตถ์ทั้งสอง ตะแคงยื่นออกไปข้างหน้า
 |
| พระประจำปีวอก - ปางปฐมบัญญัติ |
พระพุทธรูปปางนี้ อยู่ในพระอิริยาบถนั่งขัดสมาธิ ยกฝ่าพระหัตถ์ทั้งสองตะแคงยื่นตรงออกไปข้างหน้า เป็นกิริยาบัญญัติพระวินัย เพื่อรักษาพระศาสนาให้ดำรงอยู่ ฯ สมัยหนึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ที่กูฎาคารศาลาป่ามหาวัน นครเวสาลี มีเศรษฐีบุตรคนหนึ่งชื่อ สุทิน ได้ฟังพระธรรมเทศนาของพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้วเลื่อมใส จึงบวชเป็นภิกษุในพระศาสนา วันหนึ่งพระสุทินเข้าไปบิณฑบาตในระแวกบ้าน เศรษฐีผู้เป็นบิดาพบเข้าจึงนิมนต์ให้เข้าไปฉันในเรือน และได้เอาทรัพย์สมบัติตลอดถึงภรรยาเก่าของพระสุทินมาเล้าโลมให้พระสุทินสึก พร้อมกับรำพันถึงตระกูลมีบุตรคนเดียวไม่มีทายาทรับมรดก พระสุทินก็ตอบว่ายังยินดีในพรหมจรรย์อยู่ บิดามารดาจึงหมดหวัง จึงขอร้องเป็นครั้งสุดท้ายว่า ถ้าเช่นนั้นก็ขอพืชพันธุ์ไว้เป็นทายาท เพราะครอบครัวที่ไม่มีบุตรสืบตระกูล จะต้องถูกยึดมรดกพระสุทินจึงรับปากและได้ร่วมหลับนอนกับภรรยาเก่า จึงเกิดบุตรชายคนหนึ่งชื่อว่า พีชกะ ต่อมาพระพุทธเจ้าทราบเรื่องทรงตำหนิพระสุทินเพราะเหตุนี้เป็นอันมาก แล้วทรงบัญญัติปฐมสิกขาบท ฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น